Wanda Michalak Photography
 

Wanda

I was born in Poland.
Early childhood spent in the fumes of photo chemicals which probably influenced the choice of my future profession. But not straight away. It took years of growing up, finishing various schools, having a baby, moving out of Poland, arriving in Amsterdam, moving out to the Cook Islands then New Zealand to find out that photography was the thing.

I followed a course of photography in Auckland's Carrington Polytechnic which was fun. Having finished that, ended up back in Amsterdam. Taught photography here and in Warsaw. Gave work-shops as far as Brazil. I travelled. In the year 2000 had this mad idea of opening my own gallery. Gallery WM is still running. I still travel.

Wanda Michalak

 

Wanda Michalak fotografeert portretten, landschappen en naakten. Belangrijk is de nadruk die zij daarbij legt op de onderlinge samenhang, de “connectie”, een woord dat veelvuldig terugkomt in de titels van haar tentoonstellingen. Haar landschappen zijn portretten van natuur. Bij de naakten wordt het lichaam landschap. Heel expliciet is de “connectie” aanwezig in haar zelfportretten. Hier integreert zij het portret, het naakt, het landschap en zichzelf in één beeld.

Bob van de Berg

Het werkt van Wanda Michalak toont ons op een intrigerende manier haar diepe verbondenheid met de natuur. Door zichzelf als een klassiek naaktmodel in een telkens wisselend maar altijd schitterend landschap te plaatsen refereert ze aan het paradijs en de onschuld van de mens. Zij voegt toe aan de natuur en wordt er een mee, zoals de natuur ook aan haar lijkt toe te voegen. Het resulteert in beelden die vitaliteit en optimisme uitstralen en tegelijkertijd sereen en verstild zijn.

Sinds 1992 werkt zij aan dit project. Iedere reis -en ook alleen dan- voegt ze beelden toe zodat de serie tevens een verslag is van haar tocht door de wereld en door het leven. Het is een boeiend reeks waarin interessant ontwikkelingen zichtbaar zijn, zoals in de recente werken waarin ze haar ranke gestalte niet volledig blootgeeft maar die haar daardoor nog eerder in al haar kwetsbaarheid tonen, alsof de naaktheid minder onthullend is dan de verborgenheid.

Harrie Blommesteijn