About Wanda Michalak

Wanda Michalak, photo © Pete Purnell

I was born in Poland.
Early childhood spent in the fumes of photo chemicals which probably influenced the choice of my future profession. But not straight away. It took years of growing up, finishing various schools, having a baby, moving out of Poland, arriving in Amsterdam, moving out to the Cook Islands then New Zealand to find out that photography was the thing.I followed a course of photography in Auckland’s Carrington Polytechnic which was fun. Having finished that, ended up back in Amsterdam. Taught photography here and in Warsaw. Gave work-shops as far as Brazil. I travelled. In the year 2000 had this mad idea of opening my own gallery. Gallery WM is still running. I still travel.

Wanda Michalak

World Fine Art Professionals and their Key-Pieces – Wanda Michalak

Wanda Michalak is a photographer and a traveller. In Poland, where she was born, the smell of photo chemicals hung in the air in her younger years. With a baby she arrived in 1980 in Amsterdam. A few years later she passed through the Cook Islands in New Zealand, where she discovered that photography was indeed her calling.

Ireland 2007 (from World Watching series) © Wanda Michalak

When I spoke with her some months ago she was about to take again a long trip. To New Zealand and to Papua New Guinea. I spoke with her in the living room above her own gallery, Gallery WM at the Elandsgracht in Amsterdam.

For twenty years she is making photographs of nature and people, landscapes and self-portraits. Initially with many cameras around her neck, nowadays with a simple phone. Not all are phoneshots, but many. Recently her last pictures about beauty, danger and humor in Australia were to be seen in the exhibition “Beware of Stonefish” in her own gallery. Most photos were taken with the phone, a large one, “The Rock”- a beautiful photo of a huge rock – was created with the big camera.

Why is the theme of landscape so important to her? Wanda Michalak: ‘I capture certain spots and their beauty. Maybe that spot is no longer there in twenty years. I have been trying to find spots back earlier and I didn’t find them anymore. They were gone.’

And she fights for animal rights. ‘I’m not going to extricate them from a farm, but I photograph them. I recently heard the good news that a Judge in Buenos Aires had determined that a zoo in Buenos Aires had violated the rights of an orang utan as a “non-human person” by holding the ape.’

World Watching

Het key work is “World Watching””, a project she’s working on since 1992. She more or less completed it in 2007, but afterwards occasionaly worked on it. In these pictures she features as a nude model. ‘I go to special places, I take off my clothes and I feel the air. It is wonderful to sit on a warm rock.’

In the words of artist Harrie Blommesteijn: ‘Michalak’s work shows us in an intriguing way her deep connection with nature. By putting herself as a classical nude model in an ever changing but always beautiful landscape she refers to paradise and innocence of man. She adds to nature and becomes part of it, as nature also seems to gave an extra to her. It results in images that radiate vitality and optimism and at the same time serenity and tranquility.’

‘On every trip – and then only – she adds images to make the series also an account of her journey through the world and through life. It is a fascinating series where interesting developments are visible, as in recent works in which she doesn’t reveal her slender figure fully. It rather shows her in all her vulnerability , as though nudity is less revealing than the mystery.’

Living with birds

Last year she had in her own gallery and in Brisbane Graydon Gallery the exhibition “Living with Birds”. Michalak: ‘Three years ago we arrived at our new temporary home in Australia and we were greeted by black-white birds. Magpies they are called, big magpies. There were four: Mom, Dad, Bibi and Baby Junior. They kept me company all the time. They came in the morning and evening. They knew no shyness.’ I see pictures of the magpies on the bed, on het knee. Later, when so moved into a house on the other side of the River, she discovered that four possums – again dad, mom and two little ones – lived around the house. ‘They are like little monkeys. I put a plate of fruit for them. They are nocturnal, it was difficult to capture them on film.’

Carrington Polytechnic

Wanda’s mother – who was visiting her daughter in Amsterdam and who opened the door for me – had a photo shop in Otwock, Poland. Michalak: ‘I pretty much grew up in the dark room. On my ninth I got my first camera.’ In the early eighties, she followed photography courses in Amsterdam at De Moor, later called The Amsterdam Centre for Photography, under the care of Bob van den Berg. ‘But I became a professional after I had finished my photo studies at Carrington Polytechnical in Auckland. That institution had a very nice Art-Photography department.’

Back in Amsterdam in 1991 she taught photography, especially the technical aspects of the profession. And quite a few years she did the same in Warsaw – five times a year. Even in Brazil she gave workshops.

Dreaming a photo

How does she experience life as a photographer? ‘Very nice. I cannot live from it, but there is no need to. I can do what I want. I can choose who I want for the exhibtions. The aNTROPOLIGISTS iN aRT – het son Sebastian Rypson and Nahuel Blaton – found shelter in the gallery. Various exhibitions are organized by them.

Asked about her artistic philosophy she says: ‘There’s no grand idea. Everyone wants to express him- or herself somehow. I do so with photography. I’m good at it and I love it. I dream sometimes a picture and then, the next morning, I’m going out to make it. If I could draw well, I had done that.’

‘Initially people were my focus. I made a lot of portraits. But in Australia there were few people, in some places there even weren’t. The only living creatures were birds. So I began to shoot them.’

Walter van Teeffelen, March 2015

Walter van Teeffelen, March 2015

see also http://bit.ly/1OaZyZ4

from the series “Living With Birds” © Wanda Michalak

Wanda Michalak is fotograaf en reiziger. In Polen, waar ze geboren is, hing in haar jonge jaren de geur van fotochemicaliënin de lucht. Met een baby arriveerde ze in 1980 in Amsterdam en een paar jaar later kwam ze via de Cook Eilanden in Nieuw Zeeland, waar ze ontdekte dat de fotografie inderdaad haar roeping was.

Wanda Michalak staat op het punt weer een lange trip te ondernemen. Naar Nieuw Zeeland en misschien naar Papoea-Nieuw-Guinea. Ik spreek haar in de huiskamer boven haar eigen galerie, Gallery WM, aan de Elandsgracht in Amsterdam.

Het landschap

Al twintig jaar fotografeert zij de natuur en de mens, landschappen en zelfportretten. Had ze in het begin vele camera’s om haar nek hangen, nu maakt ze veel foto’s met een simpele telefoon. Op dit  moment zijn haar laatste foto’s over schoonheid, gevaar en humor van Australië te zien in de expositie “Beware of Stonefish” in haar galerie. De meeste foto’s zijn met de telefoon gemaakt, een grote, “The Rock” – een prachtige foto van een enorme rots – is met de grote camera gemaakt.

Waarom is het thema landschap zo belangrijk voor haar? Wanda Michalak: ‘Ik leg bepaalde plekken en de schoonheid ervan vast. Misschien is die plek er niet meer over twintig jaar. Ik heb wel eens  plaatsen terug gezocht en ik vond ze niet meer. Ze waren verdwenen.

En ze vecht voor de rechten van de dieren. ‘Ik ga ze niet bevrijden uit een farm, maar ik fotografeer ze.  Ik hoorde laatst het goede nieuws dat een rechter in Buenos Aires had bepaald dat een dierentuin in Argentinië de rechten van een orang-oetan als ‘niet-menselijke persoon’ had geschonden door de mensaap vast te houden’.

World watching

Haar sleutelwerk is “World Watching”, een project waar ze al sinds 1992 aan werkt. Ze sloot het min of meer af in 2007, maar werkt er nadien nog af en toe aan. In die foto’s figureert ze zelf als naaktmodel. ‘Ik ga naar bijzondere plekken, daar trek ik mijn kleren uit en voel ik de lucht. Het is prachtig om zo op een warme rots te zitten.’ Laten we ook kunstenaar Harrie Blommesteijn aan het woord:

‘Het werk van Michalak toont ons op een intrigerende manier haar diepe verbondenheid met de natuur. Door zichzelf als een klassiek naaktmodel in een telkens wisselend ,maar altijd schitterend landschap te plaatsen refereert ze aan het paradijs en de onschuld van de mens. Zij voegt toe aan de natuur en wordt er een mee, zoals de natuur ook aan haar lijkt te voegen. Het resulteert in beelden die vitaliteit en optimisme uitstralen en tegelijkertijd sereen en verstild zijn.

Iedere reis – en ook alleen dan – voegt ze beelden toe zodat de serie tevens een verslag is van haar tocht door de wereld en door het leven. Het is een boeiende reeks waarin interessante ontwikkelingen zichtbaar zijn, zoals in recente werken waarin ze haar ranke gestalte niet volledig blootgeeft maar die haar daardoor nog eerder in al haar kwetsbaarheid tonen, alsof de naaktheid minder onthullend is dan de verborgenheid.’

Living with birds

Vorig jaar had ze in haar galerie en in Graydon Gallery Brisbane de tentoonstelling  “Living with Birds”. ‘Drie jaar geleden kwamen we aan in ons nieuwe tijdelijke huis in Australië en werden we begroet door zwart-witte vogels. Magpiesheten ze, hele grote eksters. Het waren er vier: Mom, Dad, Bibi en Baby Junior.   Ze hielden me de hele tijd gezelschap. Ze kwamen ’s morgens en ’s avonds. Ze kenden geen enkele schuwheid.’ Ik zie foto’s van de eksters op het bed, op haar knie. Later, toen ze verhuisde naar een huis aan de andere kant van de rivier, ontdekte ze dat er vier possums – ook weer pa, ma en twee kleintjes –  rond het huis leefden. ‘Het zijn net kleine aapjes. Ik zette een bord met een fruit voor ze neer. Het zijn nachtdieren, het was moeilijk om ze op foto vast te leggen.’

Carrington Polytechnic

Wanda’s moeder – die even over is uit Warschau en die de deur voor me open deed – had een fotowinkel in Otwock. Michalak: ‘Ik groeide zo’n beetje op in de donkere kamer. Op mijn negende kreeg ik mijn eerste camera.’ In de vroege jaren tachtig volgde ze in Amsterdam fotocursussen bij De Moor, later het Amsterdams Centrum voor Fotografie, onder de hoede van Bob van den Berg. ‘Maar ik werd pas een professional nadat ik mijn fotostudie op de Carrington Polytechnical in Auckland afgerond had. Die opleiding had een hele leuke Kunst – en Fotografie afdeling.’

Weer terug in Amsterdam in 1991 doceerde ze fotografie, met name de technische kanten van het vak. En flink wat jaren deed ze hetzelfde  – vijf keer per jaar – in Warschau. Zelfs in Brazilië gaf ze workshops.

Een leven als fotograaf

Hoe ervaart ze het leven als fotograaf? ‘Heel prettig. Ik kan er niet van leven, maar dat hoeft ook niet. Ik kan doen wat ik wil, ik kan kiezen wie ik voor de tentoonstellingen wil. Ook de aNTROPOLOGISTS iN aRT – haar zoon Sebastian Rypson en Nahuel Blaton – hebben in de galerie onderdak gevonden. Zij nemen diverse exposities voor hun rekening.

Gevraagd naar haar artistieke filosofie zegt ze tot slot: ‘Er zit geen groot idee achter. Iedereen wil zich ergens in uitdrukken. Ik doe dat met fotografie. Ik ben er goed in en ik ben er gek op. Ik droom soms een foto en dan ga ik er vervolgens op uit om die ook te maken. Als ik goed kon tekenen, had ik dat gedaan.

Aanvankelijk waren mensen mijn focus. Ik heb veel portretten gemaakt. Maar in Australia  waren weinig mensen, op sommige plekken zelfs geen. De enige levende wezens waren vogels. Toen begon ik die te fotograferen.’

Walter van Teeffelen, maart 2015

zie ook http://bit.ly/2m5zn0P

Wanda Michalak fotografeert portretten, landschappen en naakten. Belangrijk is de nadruk die zij daarbij legt op de onderlinge samenhang, de “connectie”, een woord dat veelvuldig terugkomt in de titels van haar tentoonstellingen. Haar landschappen zijn portretten van natuur. Bij de naakten wordt het lichaam landschap. Heel expliciet is de “connectie” aanwezig in haar zelfportretten. Hier integreert zij het portret, het naakt, het landschap en zichzelf in één beeld.

Bob van de Berg

Het werk van Wanda Michalak toont ons op een intrigerende manier haar diepe verbondenheid met de natuur. Door zichzelf als een klassiek naaktmodel in een telkens wisselend maar altijd schitterend landschap te plaatsen refereert ze aan het paradijs en de onschuld van de mens. Zij voegt toe aan de natuur en wordt er een mee, zoals de natuur ook aan haar lijkt toe te voegen. Het resulteert in beelden die vitaliteit en optimisme uitstralen en tegelijkertijd sereen en verstild zijn.

Sinds 1992 werkt zij aan dit project. Iedere reis -en ook alleen dan- voegt ze beelden toe zodat de serie tevens een verslag is van haar tocht door de wereld en door het leven. Het is een boeiend reeks waarin interessant ontwikkelingen zichtbaar zijn, zoals in de recente werken waarin ze haar ranke gestalte niet volledig blootgeeft maar die haar daardoor nog eerder in al haar kwetsbaarheid tonen, alsof de naaktheid minder onthullend is dan de verborgenheid.

Harrie Blommesteijn

Wanda Michalak. photo (c) Pete Purnell

Wanda Michalak – Curriculum Vitae

Wanda Michalak
Born in Warsaw, Poland. Works and lives in Amsterdam.

Education:
Carrington Polytechnic Design School, Auckland, New Zealand.

Selected exhibitions:

2020
“Twenty Twenty” 20th Anniversary Gallery WM (group exhibition with Pete Purnell, Frederieke Jochems, Pim Vlug, Robyn Stacey, Jaap Bijsterbosch), Gallery WM, Amsterdam

2019
” Lush” Gallery WM, Amsterdam

2017
“Wabi Sabi / Window with a View” (double exhibition with Kasia Fortuna) Gallery WM, Amsterdam               
“Through Deserts & Dusty Roads” Galeria Obserwacja, Warsaw

2016
” Through Deserts & Dusty Roads” Gallery WM, Amsterdam

2015
“Distortions & Reflections” (double exhibition with Anna Witkowska) Gallery WM, Amsterdam               
“Welkam long Papua Niugini (duo exhibition with Marinka Masseus) Gallery WM, Amsterdam

2014
“Beware of Stonefish” Gallery WM, Amsterdam               
“Marking Time” (double exhibition with Kathryn MacGovern) Graydon Gallery, Brisbane, Australia

2013
“Living with Birds” Graydon Gallery, Brisbane, Australia
“Living with Birds” Gallery WM, Amsterdam

2011
“World Watching” Queensland Centre for Photography (QCP), Brisbane, Australia
“Arbophilia” (double exhibition with Cecylia Malik) Gallery WM, Amsterdam

2010
“Ten years” Gallery WM, Amsterdam
“Ten” RudolfV Gallery, Amsterdam
“Ten” Gallery Foksal Ateliers, Warsaw, Poland

2008
“Somewhere, Nowhere” Gallery WM, Amsterdam.
“Horizons” & “Bonsoir Madame La Lune” 2B+R, Warsaw, Poland

2007
“Time Remembered – Mala Gallery 1977 – 2006” Centre for Contemporary Art, Ujazdowski Castle, Warsaw, Poland.
“Bonsoir Madame La Lune” Museum Cinematography, Lodz, Poland
“Polska” group exhibition, Gallery WM, Amsterdam

2006/2007
“World Watching” RudolfV Gallery, Amsterdam

2006
“World Watching” Gallery WM, Amsterdam
“World Watching” Galeria Luksfera, Warsaw
“Bonsoir Madame La Lune” Six Images Gallery, Amsterdam
“Dialogues Dialogues” Gallery WM, Amsterdam, The Netherlands

2005
Jaarboek -Gkf – (group)exhibition, Kolderveen, The Netherlands
“(5 years later the) Men (are still) About”, Gallery WM 5 Years Jubilee, Amsterdam
“Dialogues, dialogues” – Gallery Arka, Vilnius, Lithuania

2004
“World Watching” Polish Culturel Institut, Sofia, Bulgaria
“Ego Ik Zelf” Melkweg Galerie, Amsterdam, The Netherlands
“If you go into the woods today…”, Pauza, Krakow, Poland
“Van bossen en bomen”, Melkweg Galerie, Amsterdam, The Netherlands

2003
“If you go to the woods today…” (group exhibition) Gallery WM, Amsterdam
“Dialogues, dialogues” (solo exhibition) Mala Galeria, ZPAF, Warsaw

2002
“American Bookshop Calender” (group exhibition), ABC Tree House Gallery, Amsterdam
“World Watching” (duo exhibition), Gallery Objectief, Enschede,The Netherlands
Open Ateliers de Jordaan, Amsterdam
“Polish Biennale (group exhibition), Brielle, The Netherlands
“Images of Desire” (group exibition) Winston Hotel, Amsterdam
“Tweede Fotograven avond” (group exhibition) ABC Treehouse Gallery, Amsterdam
“25 Years Jubileum” (group exhibition) Mala Galeria ZPAF, Warsaw, Poland
“World Watching”, Galerie Donker, Gorinchem, The Netherlands
“Duister” (group exhibition GKF members), Galerie Melkweg, Amsterdam

2001
“Australia on the Line”, Franjostudio – Raam Galerie, Amsterdam
“Self and Friends” (group exhibition), ACF, Amsterdam
“20×20 Inches of Holland” (group exhibition) Gallery WM, Amsterdam
“World Watching”, Gallery WM, Amsterdam
“De Fotograven Avond” (group exhibition), ABC Tree House Gallery, Amsterdam
“Selfish” (group exhibition), Gallery WM, Amsterdam

2000
“Men About”, Gallery WM, Amsterdam
“Bilgoraj. Polen in de Bijlmer” (group exhibition), Bijlmer Galerie, Amsterdam
1956-1996 Photoproject – Europa Dag Express (9.05.2000)
“I Love to be Landscape”, Scheltema Trappengalerie, Amsterdam

1999
“World Watching II”, Instituto Portugues de Fotografia, Lisbon, Portugal
“About Men”, Mala Gallery ZPAF/Centre for Contemporary Art, Warsaw, Poland
“Venus Nova” (group exhibition), Gallery ArkA, Breda, The Netherlands
“World Watching II”, Salvador de Bahia, Brasil
“Ontmoetingen” (group exhibition), Grote Kerk, Breda, The Netherlands

1997
“Venus Nova”, Studio “M” Bozeny Marki, Warsaw, Poland
“World Watching”, Galeria FF, Lodz, Poland
“Venus Nova & Slavic Connections”, Schwarzenbergplatz 4, Vienna, Austria

1996
“Project 17x17x17”, (group exhibition), ACF, Amsterdam

1995
“Slavic Connections ” (ACF) Amsterdam Centrum voor Fotografie
“Portraits of Slavic Women”(duo exhibition), Hoorn, Netherlands

1994
“New New Horizons”, Lubljana, Slovenia
“Natural Connections”, Gallery De Moor, Amsterdam

1993
“Double Exhibition”, Galeria Panorama – Patio, Warsaw, Poland
“Travel Photography – Ghana”, De Moor, Amsterdam

1992
“The Moor Inside Out” (photo project), De Moor, Amsterdam
“Selected Works”, Gallery Spectrum, Amsterdam

1991
“The Four Elements” (group exhibition), Gallery De Moor, Amsterdam

1990
“Portraits”, Auckland

Publications

“TEN” published by WM, Amsterdam – 2010

“World Watching” published by WM, Amsterdam – 2007

“Bonsoir Madame la lune!” – brochure Polish/English edition – 1996

“World Watching” Published by LTM, Warsaw (Poland) – 1997

Respublica Nowa: illustrations for nr 72 (sept 94), nr 92 (may 96), nr 100/101 (jan/feb 97), nr 105 (june 97), nr 120 (sept. 98), nr 153 (june 01), nr 161 (feb 02), nr 168 (sept 02)

Motor Puls Magazine: 1996 – Ghana (illustrations)

Wanda Michalak 2017, photo © Dixie Solleveld