Gilles Elie Cohen “Rock contre la montre” 22.09 – 27.10.2012

From September 22nd through October 27th AiArt & VanLot have the pleasure to present:

Rock Contre la Montre
by
Gilles Elie Cohen

at
WM Gallery
&
De Goudfazant

Opening Saturday September 29th 2012
at
De Goudfazant
18:00-20:00 hrs

1980 found French-Tunisian photographer and documentary-maker Gilles Elie Cohen smack-bang in the midst of two hot-tempered youth gangs. At the time, the “Vikings” and the “Panthers” were laying down the law of the land in the Parisian neighbourhood of La Villette.

Les Vikings were a bunch of kids who had curiously adopted the fashion and music of the American 1950s, their name referring to one of the first Florida-based rock & roll bands that was comprised of both black and white musicians. Meticulously copying their 50s style, they were a raucous group of disaffected ethnically mixed youth, organising their own rock & roll and rockabilly concerts, parties and trips. Replete with youthful enthusiasm, they also had a darker side; drug trafficking and engaging in spontaneous bouts of (un)provoked violence against other gangs and, all too often, innocent bystanders. Their allies were Les Panthers; a gang primarily composed of 1st and 2nd generation West Indian immigrants, taking their cue from their American namesakes. The Panthers had formed their gang after being refused entry to a nightclub one time too many. With over more than 100 members eventually joining their gang, it was now extremely difficult to refuse them entry anywhere.

Both gangs frequented the fashionable nightclubs and venues of the city and, more often than not, imposed their own brand of law in several areas of the city. As so often is the case, their mix of riotous youthful energy, unique fashion sensibility and sheer intimidating numbers attracted an eclectic mix of fashionistas and entertainment personalities.

One night, and for reasons unknown, the two erstwhile allies violently clashed in the Montmartre district, heralding a decline between them and the maverick photographer whom they had so readily accepted. Where before they would greet him with bursts of enthusiastic camaraderie, they now tended to remain silent when he approached them, gradually dissipating into avoidance.

At first, one might be forgiven for thinking that these images were shot in the 1950s. It is only when one takes a closer look at the details of the pictorial periphery; the all-star sneakers, the abundance of plastic bags, interracial friendships, some elements of clothing and preponderance of 80s crew cuts posing as 50s ducktails, that one realises we find ourselves in the embryonic period of the 1980s. Paris; the last gasp before the ascendance of the rap wave that took the world by storm.

As such, this superbly composed photographic documentary touches on many different themes, levels and layers. We find the hyper-explosiveness of street gangs run amok coupled with the tender gestures of youthful love. The detailed obsessiveness to fashion and style compounded with the drunkenness of musical abandonment. Finally, multiple layers of time interweave, leaving the viewer/recipient in a state of temporal confusion, tinged with the bittersweet taste of popularised nostalgia.

1980 bevond de Frans-Tunesische fotograaf en documentaire-maker Gilles Elie Cohen te midden van twee heetgebakerde jeugdbendes. In die tijd bepaalden de “Vikingen” en de “Panthers” de wet in de Parijse wijk La Villette. Les Vikings werden gevormd door een groepje jongeren die zich de mode en de muziek van de Amerikaanse jaren 1950 hadden aangemeten. Hun naam verwees naar één van de eerste rock & roll bands uit Florida, die zowel uit zwarte als blanke muzikanten bestond. Zorgvuldig de jaren ’50 stijl kopiërend, organiseerde deze boze, etnisch gemengde jeugdbende hun eigen rock & roll en rockabilly concerten, feesten en reisjes. Vol jeugdig enthousiasme, hadden ze ook een duistere kant; drugshandel en spontane uitbarstingen van (on)uitgelokt geweld tegen andere bendes en maar al te vaak, onschuldige omstanders. Hun bondgenoten waren Les Panthers, een bende die voornamelijk uit 1ste en 2de generatie West-Indische immigranten bestond, in navolging van hun Amerikaanse naamgenoten. De Panthers werden gevormd nadat hen telkens de toegang tot een discotheek geweigerd werd. Met meer dan 100 leden, was het nu schier onmogelijk om hun de toegang te weigeren.

Beide bendes bezochten de trendy nachtclubs en locaties van de stad en legden hun eigen merk van snelrecht in verschillende gebieden van de stad op. Zoals zo vaak het geval is, trok hun mix van losbandige jeugdige energie, unieke kledingstijl en intimiderende aantallen een eclectische mix van fashionista’s en entertainment persoonlijkheden. 

Om onbekende redenen, botsten de twee vroegere bondgenoten op een avond heftig in de wijk Montmartre. Dit zou het begin van een neergang in de relatie inluiden tussen hen en de fotograaf, Cohen, het buitenbeentje die zij zo gemakkelijk hadden geaccepteerd. Terwijl ze hem eerst begroetten met uitbarstingen van enthousiaste vriendschappelijkheid, hadden ze nu de neiging om te zwijgen als hij naderde, om geleidelijk te vervallen in hem helemaal te ontwijken. 

In eerste instantie zou men denken dat deze beelden in de jaren ‘50 zijn genomen. Pas als je dieper kijkt en inzoomt op de details op de achtergond, de periferie als het ware; de all-star sneakers, de overvloed aan plastic zakken, interraciale vriendschappen, een aantal elementen van kleding en jaren ‘80 knipbeurten die zich voordoen als jaren ’50 haardossen, dat je je realiseert we ons in de beginperiode van de jaren ‘80 bevinden. Parijs, de laatste snik vóór de opgang van de hiphop golf die de wereld veroverde.

Als zodanig behandelt en bevat deze overweldigende fotografische documentaire veel verschillende thema’s, niveaus en lagen. We vinden hier de hyper-explosiviteit van losgeslagen straatbendes gecombineerd met de prille gebaren van jeugdige liefde. De gedetailleerde obsessie voor mode en stijl gemengd met de extase van de muzikale overgave. Wat wellicht het meest opvalt, is dat hier meerdere lagen van tijd worden verweven, waardoor de kijker zich in een staat van tijdelijke verwarring bevindt, getint met de bitterzoete smaak van gepopulariseerde nostalgie.

From September 22nd through October 27th AiArt & VanLot have the pleasure to present:

Rock Contre la Montre
by
Gilles Elie Cohen

at
WM Gallery
&
De Goudfazant

Opening Saturday September 29th 2012
at
De Goudfazant
18:00-20:00 hrs

1980 found French-Tunisian photographer and documentary-maker Gilles Elie Cohen smack-bang in the midst of two hot-tempered youth gangs. At the time, the “Vikings” and the “Panthers” were laying down the law of the land in the Parisian neighbourhood of La Villette.

Les Vikings were a bunch of kids who had curiously adopted the fashion and music of the American 1950s, their name referring to one of the first Florida-based rock & roll bands that was comprised of both black and white musicians. Meticulously copying their 50s style, they were a raucous group of disaffected ethnically mixed youth, organising their own rock & roll and rockabilly concerts, parties and trips. Replete with youthful enthusiasm, they also had a darker side; drug trafficking and engaging in spontaneous bouts of (un)provoked violence against other gangs and, all too often, innocent bystanders. Their allies were Les Panthers; a gang primarily composed of 1st and 2nd generation West Indian immigrants, taking their cue from their American namesakes. The Panthers had formed their gang after being refused entry to a nightclub one time too many. With over more than 100 members eventually joining their gang, it was now extremely difficult to refuse them entry anywhere.

Both gangs frequented the fashionable nightclubs and venues of the city and, more often than not, imposed their own brand of law in several areas of the city. As so often is the case, their mix of riotous youthful energy, unique fashion sensibility and sheer intimidating numbers attracted an eclectic mix of fashionistas and entertainment personalities.

One night, and for reasons unknown, the two erstwhile allies violently clashed in the Montmartre district, heralding a decline between them and the maverick photographer whom they had so readily accepted. Where before they would greet him with bursts of enthusiastic camaraderie, they now tended to remain silent when he approached them, gradually dissipating into avoidance.

At first, one might be forgiven for thinking that these images were shot in the 1950s. It is only when one takes a closer look at the details of the pictorial periphery; the all-star sneakers, the abundance of plastic bags, interracial friendships, some elements of clothing and preponderance of 80s crew cuts posing as 50s ducktails, that one realises we find ourselves in the embryonic period of the 1980s. Paris; the last gasp before the ascendance of the rap wave that took the world by storm.

As such, this superbly composed photographic documentary touches on many different themes, levels and layers. We find the hyper-explosiveness of street gangs run amok coupled with the tender gestures of youthful love. The detailed obsessiveness to fashion and style compounded with the drunkenness of musical abandonment. Finally, multiple layers of time interweave, leaving the viewer/recipient in a state of temporal confusion, tinged with the bittersweet taste of popularised nostalgia.

1980 bevond de Frans-Tunesische fotograaf en documentaire-maker Gilles Elie Cohen te midden van twee heetgebakerde jeugdbendes. In die tijd bepaalden de “Vikingen” en de “Panthers” de wet in de Parijse wijk La Villette. Les Vikings werden gevormd door een groepje jongeren die zich de mode en de muziek van de Amerikaanse jaren 1950 hadden aangemeten. Hun naam verwees naar één van de eerste rock & roll bands uit Florida, die zowel uit zwarte als blanke muzikanten bestond. Zorgvuldig de jaren ’50 stijl kopiërend, organiseerde deze boze, etnisch gemengde jeugdbende hun eigen rock & roll en rockabilly concerten, feesten en reisjes. Vol jeugdig enthousiasme, hadden ze ook een duistere kant; drugshandel en spontane uitbarstingen van (on)uitgelokt geweld tegen andere bendes en maar al te vaak, onschuldige omstanders. Hun bondgenoten waren Les Panthers, een bende die voornamelijk uit 1ste en 2de generatie West-Indische immigranten bestond, in navolging van hun Amerikaanse naamgenoten. De Panthers werden gevormd nadat hen telkens de toegang tot een discotheek geweigerd werd. Met meer dan 100 leden, was het nu schier onmogelijk om hun de toegang te weigeren.

Beide bendes bezochten de trendy nachtclubs en locaties van de stad en legden hun eigen merk van snelrecht in verschillende gebieden van de stad op. Zoals zo vaak het geval is, trok hun mix van losbandige jeugdige energie, unieke kledingstijl en intimiderende aantallen een eclectische mix van fashionista’s en entertainment persoonlijkheden. 

Om onbekende redenen, botsten de twee vroegere bondgenoten op een avond heftig in de wijk Montmartre. Dit zou het begin van een neergang in de relatie inluiden tussen hen en de fotograaf, Cohen, het buitenbeentje die zij zo gemakkelijk hadden geaccepteerd. Terwijl ze hem eerst begroetten met uitbarstingen van enthousiaste vriendschappelijkheid, hadden ze nu de neiging om te zwijgen als hij naderde, om geleidelijk te vervallen in hem helemaal te ontwijken. 

In eerste instantie zou men denken dat deze beelden in de jaren ‘50 zijn genomen. Pas als je dieper kijkt en inzoomt op de details op de achtergond, de periferie als het ware; de all-star sneakers, de overvloed aan plastic zakken, interraciale vriendschappen, een aantal elementen van kleding en jaren ‘80 knipbeurten die zich voordoen als jaren ’50 haardossen, dat je je realiseert we ons in de beginperiode van de jaren ‘80 bevinden. Parijs, de laatste snik vóór de opgang van de hiphop golf die de wereld veroverde.

Als zodanig behandelt en bevat deze overweldigende fotografische documentaire veel verschillende thema’s, niveaus en lagen. We vinden hier de hyper-explosiviteit van losgeslagen straatbendes gecombineerd met de prille gebaren van jeugdige liefde. De gedetailleerde obsessie voor mode en stijl gemengd met de extase van de muzikale overgave. Wat wellicht het meest opvalt, is dat hier meerdere lagen van tijd worden verweven, waardoor de kijker zich in een staat van tijdelijke verwarring bevindt, getint met de bitterzoete smaak van gepopulariseerde nostalgie.