Mirella von Chrupek “Beautiful Aliens” 06.05-03.06.2023

March 20, 2023 7:53 am Published by
 

Gallery WM is incensed to present:

BEAUTIFUL ALIENS

by

Mirella von Chrupek

————

6th of May through 3rd of June 2023

Opening: Saturday 6th of May, 17:00 – 19:00 hrs 

Ciemna © Mirella von Chrupek

Beautiful Aliens – beware of their unearthly, mesmerizing beauty. Mirella surprises the viewer with her new project, although those who just like me follow her art closely, will undoubtedly recognise which universe these fascinating, curiously seductive creatures come from. Her previous series Eutopia is, in my opinion, an important bridge between this set of photomontages and her previous photographs and dioramas. However, while Mirella’s works created during the past decade can be described as utterly idyllic, here we are faced with a rather strange side of beauty – the beauty that is delightfully but mercilessly deformed – a truly bizarre one.

If I were to describe these images in a couple of words, I would say that we are dealing here with Sentimental Surrealism. Goddesses and divas from yellowed covers of vintage movie magazines are transmuting into stars from forgotten, parallel future and this is by no means a trivial yet cute retrofuturism. There is not the slightest shade of naivety or condescension here. Perfect in their unique way, various creatures are distilled from dust with their flexible bodies bearing a glorious metallic shine. These creatures are neither ominous necroid xenomorphs, nor sexy, green-skinned, and purple-haired Venusians. I am convinced by their uniqueness as they are neither scary nor domesticated – they are basically different and beautiful in their own way. They trespass the boundaries between the human and the non-human. In her laboratory in Warsaw’s Mokotów district, Mirella crosses women with anemones. Their faces are budding like polyps living in the coral reef. Some of her girls look like living ammonites while the faces of others resemble segmented armours of chrysalids from the genus Mechanitis. Yet, none of them lose their charm in the process.

I like the liberty Mirella takes with her heroines. I also like this hyper-femininity that endures all, even the most radical formal experiments. The sentimental aspect of these works is priceless to me because thanks to it these strange and alien beings suddenly become close and understandable. There is a lot of nostalgia to be found here. A longing for intergalactic adventure that we hoped so much for and which could only happen for us on the silver screen. But it is not a paradise lost for ever – the vision of a universal alien community continues in our fantasies and hearts. Science fiction can be a powerful lesson of ethics. I have learnt humanism from Ray Bradbury and his Martian Chronicles. For Mirella, Gene Roddenberry’s work has clearly been an important source of inspiration. I can easily imagine her in the tight pink and black Starfleet uniform, crossing the vast distances of outer space onboard the USS Enterprise. Always according to the Prime Directive, and always open to the new, unknown, and fascinating beauty of creation. As Charles Xavier once said: “Mutation. It is the key to our evolution”.

Maurycy Gomulicki, Mexico City, April 2023

Kok © Mirella von Chrupek

Gallery WM is verheugd met het presenteren van:

BEAUTIFUL ALIENS

van

Mirella von Chrupek

————

6 mei t/m 3 juni 2023

Opening: Zaterdag 6 mei, 17:00 – 19:00 uur

Prachtige buitenaardse wezens – pas op voor hun onaardse, betoverende schoonheid. Mirella von Chrupek verrast de kijker met haar nieuwe project, al zal – wie net als ik – haar kunst op de voet volgt, ongetwijfeld herkennen uit welk universum deze fascinerende, merkwaardig verleidelijke wezens komen. Haar vorige serie Eutopia vormt naar mijn mening een belangrijke brug tussen deze reeks fotomontages en haar eerdere foto’s en diorama’s. Hoewel Mirella’s werken die in het afgelopen decennium zijn gemaakt, kunnen worden omschreven als volkomen idyllisch, worden we hier geconfronteerd met een nogal vreemde kant van schoonheid – de schoonheid die heerlijk maar genadeloos misvormd is – een echt bizarre schoonheid.

Als ik deze beelden in een paar woorden zou omschrijven, zou ik zeggen dat we hier te maken hebben met Sentimenteel Surrealisme. Godinnen en diva’s van vergeelde omslagen van vintage filmtijdschriften veranderen in sterren uit een vergeten, parallelle toekomst. Maar dit is zeker geen triviaal doch schattig retrofuturisme. Er is hier niet de minste zweem van naïviteit of neerbuigendheid. Perfect op hun unieke manier, worden verschillende wezens gedestilleerd uit stof met hun flexibele lichamen met een glorieuze metaalglans. Deze wezens zijn noch onheilspellende necroïde xenomorfen, noch sexy Venusianen met een groene huid en paars haar. Ik ben overtuigd van hun uniciteit, aangezien ze noch eng noch gedomesticeerd zijn – ze zijn fundamenteel anders en mooi op hun eigen manier. Ze overschrijden de grenzen tussen het menselijke en het niet-menselijke. In haar laboratorium in de Warschause wijk Mokotów kruist Mirella vrouwen met anemonen. Hun gezichten zijn ontluikend als poliepen die in het koraalrif leven. Sommige van haar meisjes zien eruit als levende ammonieten, terwijl de gezichten van anderen lijken op gesegmenteerde harnassen van chrysaliden van het geslacht Mechanitis. Toch verliest geen van hen hun charme tijdens het proces.

Ik hou van de vrijheid die Mirella neemt met haar heldinnen. Ik hou ook van deze hypervrouwelijkheid die alles doorstaat, zelfs de meest radicale formele experimenten. Het sentimentele aspect van deze werken is voor mij van onschatbare waarde, omdat deze vreemde en buitenaardse wezens daardoor plotseling dichtbij en begrijpelijk worden. Er is hier veel nostalgie te vinden. Een verlangen naar een intergalactisch avontuur waar we zo op hoopten en dat ons alleen op het witte doek kon overkomen. Maar het is geen voor altijd verloren paradijs – de visie van een universele buitenaardse gemeenschap gaat door in onze fantasieën en harten. Sciencefiction kan een krachtige les in ethiek zijn. Ik heb humanisme geleerd van Ray Bradbury en zijn Martian Chronicles. Voor Mirella is het werk van Gene Roddenberry duidelijk een belangrijke inspiratiebron geweest. Ik kan me haar gemakkelijk voorstellen in het strakke roze met zwarte Starfleet-uniform, terwijl ze de enorme afstanden van de ruimte oversteekt aan boord van de USS Enterprise. Altijd volgens de Eerste Richtlijn en altijd open voor de nieuwe, onbekende en fascinerende schoonheid van de schepping. Zoals Charles Xavier ooit zei: “Mutatie. Het is de sleutel tot onze evolutie”.

Maurycy Gomulicki, Mexico-Stad, april 2023

Tyszkiewicz © Mirella von Chrupek

Curriculum Vitae 

Mirella von Chrupek (1980). Artist, photographer, diorama designer, and collector. Her work also includes such domains as scenography and sculpture. In her recent digital photomontages, she uses archival materials to create imaginary landscapes, liberally mixing elements of fantasy and reality. Experiments with vintage photographs and focuses on human faces and their transmutations. Between 2014-17 von Chrupek presented to the broad public a personal micro-art gallery project called Gablotka, a display box located in the centre of Warsaw where she showcased thirteen different installations in total. In collaboration with writer Sylwia Chutnik, she published a photo book on the adventures of one of her characters (Dino Bambino, Wytwórnia, 2018). Since 2017 runs a personal bimonthly column in Kosmos dla Dziewczynek (Cosmos for Girls) magazine. Her works have been featured in several galleries and museums across Poland: BWA Tarnów, Galeriia ABC in Poznań, CSW Łaźnia in Gdańsk, BWA Wrocław, National Museum of Ethnography in Warsaw, Institute of Design in Kielce. Participated in Łódź Fotofestival (2006). A holder of the Scholarship of the Ministry of Culture and National Heritage of Poland in 2013 and 2020. Mirella von Chrupek lives and works in Warsaw, Poland. 

 

Mirella von Chrupek (1980). Kunstenaar, fotograaf, diorama-ontwerper en verzamelaar. Haar werk omvat ook domeinen als scenografie en beeldhouwkunst. In haar recente digitale fotomontages gebruikt ze archiefmateriaal om denkbeeldige landschappen te creëren waarin elementen van fantasie en werkelijkheid vrijelijk worden gemengd. Experimenteert met vintage foto’s en richt zich op menselijke gezichten en hun transmutaties. Tussen 2014 en 2017 presenteerde ze aan het brede publiek een persoonlijk microkunstgalerieproject genaamd Gablotka, een displaybox in het centrum van Warschau waar ze in totaal dertien verschillende installaties tentoonstelde. In samenwerking met schrijver Sylwia Chutnik publiceerde zij een fotoboek over de avonturen van een van haar personages (Dino Bambino, Wytwórnia, 2018). Sinds 2017 schrijft zij een persoonlijke tweemaandelijkse column in het tijdschrift Kosmos dla Dziewczynek (Cosmos voor Meisjes). Haar werken zijn te zien geweest in verschillende galerieën en musea in Polen: BWA Tarnów, Galeriia ABC in Poznań, CSW Łaźnia in Gdańsk, BWA Wrocław, National Museum of Ethnography in Warschau, Institute of Design in Kielce. Deelgenomen aan het Łódź Fotofestival (2006). Houder van de studiebeurs van het Ministerie van Cultuur en Nationaal Erfgoed van Polen in 2013 en 2020. Mirella von Chrupek woont en werkt in Warschau, Polen.

© Mirella von Chrupek

 

Tags: